Na een reis van ongeveer 30 uur zit ik nu eindelijk rustig mijn verhaaltje te typen in ons Paleisje. Daarover straks nog verder, laat ik maar bij het begin beginnen.

Na s'ochtends om 7.30 te zijn weggereden uit Nieuwegein, kwamen we om 10 uur ongeveer aan in Dusseldorf. Inchecken, afscheid, een vrolijke dronken duitser, het gebruikelijke gedoe, en uiteindelijk prima op tijd vertrokken. Door gunstige wind waren we nog een half uur eerder in London als geplant, niet dat we daar veel aan hadden aangezien onze 'parkeerplaats' bezet werd gehouden door een vliegtuig waarin iemand niet goed was geworden, waardoor we dus nog een tijd hebben moeten wachten.

London Heathrow is dan net een soort militaire basis waar je terecht komt, tenminste, het lijkt wel een militair regime wat er word gevoerd. Tig keer paspoort controle, sommigen moesten schoenen uit, tandpasta werd gecheckt of het wel echt voor gevoelige tanden was o.i.d. en ondanks de uitleg video van BA aan boord was het vaak niet duidelijk waar we heen moesten, waarop het Heathrow personeel reageert met 'What are you doing here? You can also go over there'. Als dat soort dingen nou eens duidelijk aangegeven zouden staan, maar goed.
Na lekker een happie te hebben gegeten in London, op weg naar Kaapstad. Mooi groot vliegtuig, allemaal eigen entertainment ding, en ookal was de beenruimte niet fantastisch, en mijn hoofdsteun kapot, het werd een gezellige, fijne vlucht, zonder vertraging, met zelfs nog wel lekker eten (al is een English breakfast om 3.15 snachts iets teveel van het goede :P).

Toen we om 6.15 aankwamen in Kaapstad was het al flink warm, wat natuurlijk veel goed betekende voor de rest van de dag. In Kaapstad kwamen we ook tot de ontdekking dat Zuid Afrika echt heel erg goedkoop is. Voor 5 drankjes, waaronder grote glazen vers sap en smoothies (don't worry, ik had cola ;)), betaalde we omgerekend nog geen 7 euro! Op een vliegveld! Het vliegveld van Kaapstad is verder flink aan het verbouwen, wat betekend dat je incheck plaatsvindt in de parkeergarage, en je een flink eind moet lopen om uiteindelijk bij je vertrek hal te komen. Wat wel fantastisch is, is de wc, waar 3 man aan het werk zijn, die je een wc toewijzen, als je terugkomt de kraan voor je open zetten, en ook nog eens netjes een stuk papier vouwen om je handen af te drogen, geweldig, hahaha.

Het laatste stukje naar Port Elizabeth met South African Airlines gevlogen, in een klein vliegtuigje met ongeveer evenveel plaats als een normale bus. Dit vliegtuigje was zelfs dusdanig klein, dat mijn handbagage uiteindelijk nog het bagage ruim in is gegaan.
Gelukkig was dit een hele korte vlucht, waarbij je ook ziet in wat voor verschikkelijk mooi land je bent aangekomen. Bergen die boven de wolken uitsteken zoals je ze nog nooit hebt gezien, mooie stranden met prachtige zee ervoor, maar ondertussen ook vlak voor het landen een township waar mensen leven tussen een paar golfplaten. Hiervan zal ik vast nog meer gaan zien, aangezien dat is waar we mee aan de slag gaan komende periode.

Vanuit Port Elizabeth moesten we nog een uur of 2 met een gammel busje met aanhanger erachter richting Port Alfred. Wat is het raar zeg, dat ze hier aan de verkeerde kant rijden, en dus ook allemaal rechts inhalen e.d. Heel erg wennen.

Wat ook grappig is, is dat er op bepaalde stukken mannetjes met vlaggen zitten te zwaaien, om aan te geven dat je vaart moet verminderen vanwege werkzaamheden ofzo. Een bord is niet genoeg, dus mag er een mannetje gaan staan wapperen de hele dag. Erg raar gezicht. Verder vind ik wel dat ze redelijk netjes rijden, zeker in vergelijking met Italië.

Nu eindelijk even rust, om dit te schrijven, mailtjes te beantwoorden, en zo misschien even plat te gaan. Om 18.30 eten, en dan hoop ik ook eindelijk meer te horen te krijgen over wat we nu precies gaan doen. Wat wel in ieder geval al verklapt is is dat de insteek van dit moduul een aangepaste versie moet zijn van een van de Covey Habbits, put First things First. Hier is het Put fun things First. Onze 'begleider' vertelde dat we zoveel ellende zullen zien, dat het heel belangrijk is dat we ook genoeg ontspannen, feesten en lol hebben. Dat komt vast wel goed .
Oja, ons huisje is niet het huisje aan zee geworden, maar een gastenverblijf van iemand hier, vlakbij de campus (ongeveer 100 meter lopen). Zoals jullie op de foto's kunnen zien ziet het er niet verkeerd uit, lekker douche en bad, en zelfs nog een zwembad waar we gebruik van kunnen maken als er geen andere gasten gebruik van maken. En een hele coole golden retriever voor de deur.

Mensen zijn hier trouwens super vriendelijk en relax. Wat een heerlijke instelling hebben die mensen hier. Don't worry, be happy.

De komende dagen worden introductie dagen, daarna gaan we aan de slag. Ik hou jullie op de hoogte, en zou het hartstikke leuk vinden als jullie een reactie plaatsen.

Tot het volgende verhaal, en check ook even de foto's op Picasa.
Justin