Vrijdag 7-11-08: East London en Port Alfred

Na de eerste nacht te hebben geslapen als een blok, om 7.30 bij het ontbijt aangeschoven zodat we om 8 uur konden vertrekken naar East London. In de praktijk betekend dit in Zuid Afrika dat om 7.45 het ontbijt klaarstaat en je om 8.30 gaat rijden ;-). Na een rit van ongeveer 2 uur kwamen we aan bij het Lion Park in East London, een van de eerste grote steden hier in de buurt.
Hier hebben we voor het eerst kennis gemaakt met de dieren van heel dichtbij. Lion Park is niet een park waar je rondrijd en met een beetje geluk een keer een beest ziet, maar meer een soort 'kinderboerderij' maar dan met leeuwen, een giraf, cheeta's, tijgers, etc. etc. Na door de ingang te zijn gegaan bleek onder onze voeten het eerste beest al te slapen, onder het bruggetje lag namelijk een flinke krokodil. Wat een beesten zijn dat zeg! Zit geen beweging in, maar wel indrukwekkend.
Vervolgens de giraffe, wat waarschijnlijk wel de meest verwende giraf van Zuid Afrika moet zijn, want iedereen voert dat beest natuurlijk. Bij de ingang kocht je namelijk een zakje voer, waar dat beest geen genoeg van kon krijgen. Het moment dat dat beest voorover buigt met z'n giga nek, en zo de korrels met z'n slijmerige lange tong uit je hand hapt vond ik zelf wel erg gaaf! Slim beest ook, als je een paar korrels in je ene hand hebt, en het zakje in de ander, gaat die grote kop rechtstreeks naar de hand met het zakje :P.
Een half jaar geleden zijn er 2 Cheeta's geboren, die al flink gegroeid zijn, maar nog niet gevaarlijk zijn (meestal :P). Zolang we niet zouden wegspringen als ze ons besprongen zou er geen gevaar zijn. Dus hup de kooi in. Zo verschikkelijk gaaf om zo dichtbij die beesten te komen! Zoals je op de foto's kunt zien kun je ze gewoon aaien enzo. Super leuke ervaring, ook voor iemand die zoals ik niet van katten houd ;-).
Daarna dan eindelijk de leeuwen. Ze zaten op best een afstand, maar toch blijven het indrukwekkende beesten! En het leukste was nog wel dat er 8 weken geleden een welpje is geboren (Layla, bekende naam ;-)) en dat je daarbij in 'de box' mocht :D. Echt te gek, heel zacht, gek op aandacht, en gewoon super dat je bij dat beest zit! Je weet dat het later een groot gevaarlijk beest word, en nu ben je der gewoon lekker aan het aaien! Ook hiervan zal ik foto's uploaden, en nee, het is geen ijsbeertje, het zijn witte leeuwen.
Verder nog wel beesten als hyena's, een tijger, grote schilpadden, klein schildpadje en... ganzen gezien, kortom erg leuke ochtend gehad zo.
Vervolgens nog even een hapje eten in East London. Kwa eten zit je hier als je net zo'n vleeseter bent als ik prima. Wat een stukken vlees! Je besteld een hamburger, en je krijgt een broodje met een stuk vlees waar 3 quarter pounders van de McDonalds niet aan kunnen tippen voorgeschoteld! Super. Onderweg terug naar Port Alfred nog bij een vage stop wat te drinken en een simkaart gehaald, en het nu al meest geweldige bord ooit tegengekomen langs de weg: 'Stop and eat, or we'll both starve to dead!', geweldig toch! Het bleek eerder op de dag trouwens wel dat borden vaak kloppen hier, want ongeveer 100 meter na een waarschuwingsbord voor overstekende koeien lag er inderdaad een dode koe in de vluchtstrook.
Uiteindelijk afgezet in het centrum van Port Alfred, waar we even boodschappen zijn wezen doen en even rond hebben gekeken. Leuk stadje, aantal leuke winkeltjes, maar ook een hoop oplichters zeg! Een aantal zaakjes proberen echt misbruik te maken van het feit dat je volgens hun toch een rijke blanke toerist bent. Gelukkig zijn we er niet in getrapt, en zijn er uiteindelijk toch nog een aantal simkaartjes voor 1 rand (12 eurocent) aangeschaft, en hebben we even goed ingeslagen (ze hebben hier ook twixen!:D). Met de Sunbus, een oude volkswagen bus voor omgerekend een euro terug gebracht naar de campus, waar we daarna lekker gegeten hebben.
S'nachts nog flink gefeest in de plaatselijke kroeg, erg gezellig geweest! Ik kan me zo wel vermaken de komende tijd.
Zoals je ziet een lange dag, met weer veel nieuwe indrukken. Veel onderweg geweest, waarbij weer bleek dat Zuid Afrika een fantastisch mooi land is! Ik denk dat geen land in europa daar aan kan tippen. Ook zie je prachtige huizen, met soms op maar een paar meter afstand verschikkelijke townships! Huisjes gemaakt van golfplaten, met stenen op het dak zodat het niet wegwaait, en als je dat ziet denk je toch wel goh, wij hebben het toch maar goed voor elkaar. Dat besef zal komende week waarschijnlijk nog wel meer komen, als we ook daadwerkelijk naar de townships gaan. Ben erg benieuwd, schijnt erg heftig te gaan worden.
Goed, dat was vandaag in ieder geval. Op naar de volgende dag!

Zaterdag 8-11-08
Zaterdag een rustig dagje gehad. Na te hebben ontbeten op de campus, richting strand gegaan. Schitterend weer, beetje winderig, maar verder prima! We werden wel raar aangekeken dat we daar zo met ontbloot bovenlichaam lagen door die afrikanen, maar we vonden het zelf heerlijk. Wel flink verbrand, gaat hier een stuk sneller als in Europa, aangezien je hier natuurlijk veel dichter op de evenaar zit. Zelfs ik was zo rood als een kreeft, terwijl ik daar meestal niet zo'n last van heb.
Daarna lekker even wat gegeten op een mooi terras boven de rivier, uitzicht op het mooiste strand dat ik ooit gezien heb (het zand loopt tegen de bergen op als het ware, heel vet!). Alles gaat hier natuurlijk wel op z'n gemakkie, dus eer dat je je eten hebt enzo, ben je alweer een hele tijd verder.
Rond een uur of 5 zijn we richting Alicedale gereden, de campus voor Wildlife Management. Onderweg een kudde olifanten tegen gekomen, heel vet! Vervolgens heerlijk gegeten op de campus en weer wat bekenden uit Nederland gezien wat natuurlijk ook erg leuk was. Het feest zelf was ook wel gezellig, maar op zo'n moment merk je wel dat je als nieuwelingen tussen al bestaande groepen komt, die mekaar al een tijd niet gezien hadden. Ondanks dat hebben we een leuke avond gehad, en zijn we s'avonds weer terug gereden naar Port Alfred.

Maandag 10-11-08
Na een relax dagje dat werd afgesloten met een zeer geslaagd etentje, begon nu het avontuur echt. De dingen die we afgelopen week hebben gedaan is vooral om te zorgen dat we iets te doen hadden, aangezien de echte introductie nu pas begint.
Deze ochtend begon met een introductie van het personeel e.d. (met zo'n kleine campus heb je iedereen al gauw gehad), en een tour over de campus. Daarna gingen we dan eindelijk naar een van de townships hier in Port Alfred, de Nemato Township. Het gekke was eigenlijk dat in eerste instantie het nog wel mee leek te vallen. Mensen deden mee aan projecten opgezet in de township, maakten kleding en andere dingen, er was een bakkerij met overheerlijk brood, en een speelplek voor de kinderen. Een beetje krom is alleen dat naast dat terrein voor kinderen de kroeg zit met een hoop dronken afrikanen. Ze zijn nog druk bezig om die kroeg gesloten te krijgen.
Eenmaal verder in de township kwamen we bij een school voor gehandicapte kinderen. Fantastische mensen werken daar (allemaal vrijwillig) en laten vol trots zien wat hun 'little tods' allemaal gemaakt hebben! Die kids kunnen zich vervolgens met alles vermaken. 100x van een bankje afspringen met z'n alle, met een oude autoband rollen, het maakt ze allemaal niet uit. Een jongetje was geobsedeerd door de camera's die mee waren, en vond het helemaal super die gekke machientjes (Ik was in ieder geval blij dat ik alleen m'n kleine camera mee had :P). Toen we wegreden stonden ze allemaal massaal bij het hek te zwaaien, te gek.
Het volgende waar we terecht kwamen was een 'normale' basisschool, betaald door de regering. Toen we daar aankwamen was het net pauze, dus overal waar je kijkt gillende, spelende kinderen, die je allemaal heel lief gedag zeggen, naar je zwaaien, en voor je poseren. Vooral dat laatste vinden ze te gek, en ze hangen helemaal aan je om maar je aandacht te krijgen om op de foto te mogen. Het duurt dan ook best een poos voor je weer in het busje zit. Ook hier is het wel weer leuk om te zien hoe die kids met niets toch een hoop lol hebben.
Daarna werd het heftiger. Hoe dieper je de township inrijd, hoe erger de krotten lijken te worden. Sommige 'huizen' bestaan puur uit een paar golfplaatjes, bij elkaar gehouden met klei of iets dergelijks. Het gebied dat de township beslaat is ook echt best flink, er passen zo een aantal Nederlandse dorpjes in (Middelstum zeker een keer of 5 ;-)).
Granny is een oud (65 jaar, dat is dus al hoogbejaard daar) vrouwtje dat in de township woont, met een ongelooflijk verhaal. De afgelope maanden is ze s'nachts al 2x verkracht, is ze haar broer verloren, haar ene kleinkind is het niet helemaal duidelijk van wat er mee aan de hand is, en de ander heeft eerst bij haar ingebroken, en is vervolgens betrapt bij een inbraak in een ander huis... 2 jaar gevangenisstraf. Doordat ze verkracht is word ze verstoten door haar familie, en heeft ze eigenlijk niemand meer. Toen ze vertelde over haar kleinzoon (vertaald door onze chauffeur) is ze op het eind in hartverscheurend huilen uitgebarst, en het enige wat wij konden doen is 20 rand (nog geen 2 euro) geven zodat ze in ieder geval weer even de elektriciteit kon betalen, en we hadden nog een beetje brood van de bakker wat we ook maar aan der hebben gegeven. Meer geld geven is geen optie omdat ze dan verwend raken en gevaar kunnen lopen bij criminelen, en ze is er zo ook hartstikke gelukkig mee. Hier ging ik behoorlijk aangedaan weg.
Het laatste van de township tour was ook vrij heftig, de dump. Al het afval van Port Alfred word hier gedumpt, en zeker gedurende de zomer wonen hier zo'n 50 mensen permanent. Zoekend tussen het afval naar iets te eten, iets waardevols, kleding, dekens, van alles. Zodra er een vuilniswagen het terrein op rijd, word deze direct besprongen door mensen, op zoek naar iets van voedsel of iets bruikbaars. Ze wachten niet eens tot de wagen is geleegd. Veel mensen die er rondlopen zijn stoned van het lijm snuiven, en kinderen lopen op blote voetjes over de bergen afval heen met alle gevolgen van dien.
Heel heftig allemaal, en het geeft goed het contrast aan in dit land. Enerzijds een prachtig land, schitterende huizen, natuur, alles, maar aan de andere kant zijn er mensen die leven met helemaal niks... Ook al worden de meest zinloze baantjes hier bedacht om mensen aan het werk te krijgen (om een paar voorbeelden te noemen: winkelwagenhandvat schoonmaakster bij de supermarkt, tasjes inpakker in de supermarkt, vlag zwaaier bij werkzaamheden, etc. etc.), het blijkt onmogelijk te zijn om de armoede volledig te bestrijden. Het contrast werd alleen nog maar groter toen we vanuit de township even gingen kijken op een andere campus hier, van de Air School, een piloten opleiding. Prachtige campus, mooie huisjes, hoop vlietuigen en helicopters, maar wel uitzicht op die townships waar de mensen geen cent te makken hebben.
Hier moet je maar niet te lang over nadenken, word je niet vrolijk van, en even later zaten we dan ook alweer lekker aan de lunch. Toch blijft het raar als je weer denkt aan die township en de dump. Hier is alles zo makkelijk, alles is zo goedkoop voor ons, en toch is het daar dan zo'n zooitje. Heel oneerlijk. Hopelijk kunnen we binnenkort in ieder geval iets gaan betekenen voor deze mensen zodat de situatie iets beter word.

Ten slotte wil ik jullie allemaal nog even heel erg bedanken voor alle lieve berichtjes, mailtjes, en smsjes! Erg leuk om iets van jullie te horen, ik wacht vol spanning op de volgende berichtjes. Ik houd jullie op de hoogte!
Justin