Bij Vukukanye Jenny opgehaald, de mevrouw met de lekkere koffie waar ik eerder over vertelde. Samen met haar hebben we nog een foster home bezocht waar een foster mom voor zo'n 8 kinderen zorgt. Dit zag er meer uit als een luxe vakantiewoning dan een huis in een township, maar als je je dan realiseert met hoeveel kids ze hier woont, is het eigenlijk ook wel weer krap. Verder nog de kliniek waar de kids hun gezondheid zal worden gechecked bezocht, en even wat een gedronken (cola met een bolletje vanille ijs erin, lekker!) om de laatste dingen door te spreken voor we echt beginnen.

Verder rustig aan gedaan vandaag. Gezocht naar de sportschool en geïnformeerd voor het spinnen (1,80€ per les :P), en een dik rapport over ons project doorgenomen. Nu lekker rustig Youp van 't Hek kijken, en morgen vroeg weer aan de slag.
De dagen die hierop volgden stonden vooral in het teken van orienteren op wat ons de komende tijd te wachten staat. Goed inlezen, de school bezoeken en de informatie structureren, dat is het voornaamste wat er deze week moet gebeuren. Er moet ook nog research worden gedaan, en daar zullen we ook een begin mee maken deze week.

Het blijft gaaf om met de kinderen te werken hier. Ze vinden alles mooi, vermaken zich met niks, en lijken zo gelukkig. Ze gaan zomaar voor je zingen, dansen, als je weggaat wil iedereen je hand even schudden, en rennen ze achter het hek met je mee om te zwaaien. Dit geeft ook een hoop energie om flink aan de gang te gaan met het project. Als je bedenkt dat er tussen die lachende zwaaiende kinderen altijd een aantal wezen zitten, of een aantal die niet weten wie hun ouders zijn, of die soms wel met 5 kinderen tegelijk door een oud ziek omatje worden opgevoed, dan blijft dat ongelooflijk.

Op woensdag middag zijn we met een klein groepje richting de dump gegaan. De mensen die hier wonen zijn wel echt armer dan arm, en er word geprobeerd elke week hier langs te gaan om even een uurtje een balletje met die jongens te trappen. Voor we erheen gingen 2 grote flessen water gehaald, en een zooitje bekers, zodat ze ook eens wat schoon drinkwater hebben. Toen we met het busje langs de dump reden zagen ze ons al, en kwamen er een stuk of 15/20 richting het veld. Met een stuk boom, en een plank hout werd er een doel gemaakt, en vervolgens lekker voetballen (al heb ik mezelf maar tot supporter/fotograaf benoemt, haha). Regels zijn er bijna niet, puntentelling word niet bijgehouden, teams, ach dat zal wel, het gaat er puur om dat er lekker gevoetbald word. Die gasten genoten er echt van, en het ging er soms hard aan toe. Erg leuk om zo even wat tijd te besteden, en die gasten een lolletje te bieden.
Na de teamfoto's werd het water uitgedeeld, en wonder boven wonder gingen ze hiervoor allemaal netjes in een rij staan, en dit ging eigenlijk verbazingwekkend goed. Uiteindelijk zijn alle 10 de liters water er doorheen gegaan, en heeft iedereen een top middag gehad. Dit moeten we zeker vaker gaan doen. De foto's staan op de foto pagina.

Komende tijd verlaten een aantal groepen de campus,en daardoor worden die laatste avonden in de bar steeds gezelliger. Je leert meer mensen kennen, en de nachten worden steeds iets korter. Het campus leven bevalt me wel, het is een apart sfeertje, met een hoop gezelligheid, maar ook genoeg mogelijkheid om je zo nu en dan eens terug te trekken.

Op vrijdag is er hier een zogenaamde 'function' geweest. Het systeem van praktijk lopen werkt hier iets anders, de studenten organiseren hier een aantal keer per moduul een avond met een 3 gangen diner en alles erop en eraan. Talenten van mensen die je al even kent worden opeens openbaar (zo zou een van de Afrikaanse meiden hier het ver schoppen in een Nederlandse talentenjacht), en ondanks wat foutjes hier en daar had iedereen een leuke avond, en was het eten prima. Al blijft al dat chique bedoelde voedsel niks voor mij, haha. Na afloop uiteraard de kroeg in, en rond een uur of 4 lag ik in bed, erg gezellig dus.

Volgende ochtend merkte ik pas echt hoe gezellig het was geweest, en het om 8 uur opstaan voor ons weekend weg was dan ook geen gemakkelijke opgave. Nadat ons autotje voor dit weekend was geariveerd (Toyota Yaris, voor de liefhebbers, sedan uiteraard) zijn we vertrokken richting Jeffrey's Bay (ook wel J'Bay). Deze keer waren we met z'n 5en, en zaten we dus gelukkig wat ruimer.

J'Bay is de surfers stad in Zuid Afrika. Rond juli worden hier grote wereldwijde toernooien gehouden, en alles hier draait om het surfen. Je word dus ook overal doodgegooid met de Billabong, Quicksilver en Roxy kleding, wij hebben het bij de Billabong winkel gehouden. Zwembroek en T-shirt gescoord, en via de toeristische route (met de armste township die we tot nu toe waren tegengekomen) op naar het hostel. Enigsinds vermoeid zijn een aantal in slaap gevallen, en ben ik zelf even een stuk over het strand gaan lopen. Het was niet zulk heel mooi weer, dus een mooi uitgestorven strand, heerlijk om even uit te waaien en je gedachten even helemaal leeg te maken.

Eenmaal terug bleek dat we kamergenoten hadden gekregen, en dat dat stom toevallig de meiden van Lodge Management waren van de campus. Erg gezellig natuurlijk, dus gelijk maar besloten s'avonds met z'n allen een hapje te eten bij de Mexicaan. Onder het mom van 'Da breek zo lekker de week' de mannenportie Enchiladas besteld, waarbij we werden gewaarschuwd dat het wel echt heel veel was. Ach, kom maar op dacht ik, maar helaas is het me niet gelukt het gigantische geval naar binnen te werken. Peter is het wel gelukt, en zijn darmen hebben het nog steeds niet helemaal kunnen verwerken ;-).

Daarna nog even ergens wat gaan drinken, en zo kwamen we uit bij 'The Jolly Dolphin'. Inderdaad, de dolle dolfijn... Het gemiddelde publiek wat hier binnen komt moest blijkbaar aan een aantal eisen voldoen. 1. Zwaar wanhopig vrijgezel zijn, 2. Uit het oostblok komen, en een van de oudste beroepen ter wereld uitoefenen, en/of 3. Onder de 15 en boven de 50 zijn. Als je aan een van deze categorieën voldeed voelde je je waarschijnlijk erg op je gemak. Het maakte blijkbaar niet eens uit welke muziek er werd gedraaid, al die gekken gingen helemaal uit hun plaat. Toen iemand die er werkte er ook nog eens achter kwam dat we vanuit Port Alfred kwamen en aan EISS studeerden werden we ook nog eens getrakteerd op een plaat 'specially for the students from Port Alfred'... Erg op je gemak voel je je dan ook niet, haha.

Na een drankje in de bar bij het hostel begon de vorige avond er weer in te hakken, dus ben ik lekker op tijd het stapelbed in gegaan, volgende ochtend zouden we immers alweer vroeg opstaan voor onze surfles.

9.30 hezen we ons in een strakke wetsuit, waarin je je voelt alsof je in een grote condoom zit, en gingen we richting strand. Na een korte instructie gelijk het water in, en onder leiding van de instructeur de eerste wave gecatched zoals dat zo mooi heet. Het is zo verschikkelijk gaaf om door zo'n golf meegenomen te worden, en na die eerste golf wil je alleen maar door.

Onder leiding van de zeer goeie instructeur langzaam opgebouwd, en aan het eind geprobeerd te staan op de plank. Dat is natuurlijk nog niet zo makkelijk, de instructeur is er zelf 3 weken lang non stop mee bezig geweest om het te leren. Ik heb wel een aantal keer gestaan, maar dat was maar van korte duur. Het surfen is in ieder geval te gek, en wil ik zeker binnenkort nog eens doen. Nog een leuk detail was wel dat er op een gegeven moment dolfijnen langszwommen, supergaaf!

2 uur surfen is echter wel vermoeiend, en na een douche, cola om het zoute water weg te spoelen, en een goeie lunch zijn we dus ook weer richting Port Alfred gereden. Opnieuw een erg gezellig en geslaagd weekend achter de rug, dus we kunnen er weer vol tegen aan deze week. We hopen vanaf deze week echt wat te kunnen gaan bereiken met ons project, en dat zal waarschijnlijk ook inhouden dat we de woningen van de kinderen gaan bezoeken. Ben erg benieuwd.

Nog 1 ding, nogmaals erg bedankt voor alle leuke reacties! Ik heb in Zuid Afrika opeens weer contact met mensen die ik Nederland eigenlijk veel te weinig zie of spreek.

Tot later!