Deze week begint december gewoon alweer, en dat houd in dat we hier afgelopen donderdag alweer een maand zaten! Wat vliegt de tijd zeg, bah bah bah. Wel de warmste december ooit, met mooie gemiddelde temperaturen van 25 graden (Celsius ja ;)), en strakblauwe lucht. Balen dat je geen sneeuw ziet in december? Nee, daar kan ik niet van balen in m'n zwembroek op het strand, haha.

Genoeg gekkigheid, ik ben er weer bovenop, dus maandag gelijk alweer aan de slag. Zoals ik al eerder zei is ons project iets wat ongelukkig geplant en hebben we nog maar een korte periode om in de township te werken tot de kerst vakantie. Gelukkig hebben we het werk in de crèche waar we mee bezig waren voor dit moment zo goed als voltooid, wat ons de mogelijkheid geeft de boel mooi op orde te brengen, en een begin te maken aan de volgende crèche. Deze is wel een stuk kleiner, dus met een beetje geluk komen we ook hier een heel eind mee.

Het lijkt erop dat ze ondertussen wel hebben ingezien dat de timing van het project dus niet helemaal goed is, want opeens worden er een hoop andere dingen bijgehaald. Zo hebben we dinsdag een presentatie bijgewoond van Dr. Kaschula (wie kent em niet) wat wel erg interessant was (al was het alleen maar om de grappige taalverschillen die hij aankaartte), hebben we woensdag een gesprek gehad met de beheerder van een weeshuis in Grahamstown om ideeën uit te wisselen (o.i.d.) en... zaterdag zijn we uitgenodigd om met de hele groep (dus ook de andere projectgroep) naar het Sibuya Game Reserve te gaan, volledig betaald! Daarover later meer.

Qua school kwam het deze week vooral neer op de vrijdag, waarop we keihard gewerkt hebben om de crèche die nu gedaan is, geordend af te leveren. Hier zijn we goed in geslaagd, en begin van komende week kunnen we de map dan ook overhandigen aan de organisatie. Daarna gelijk verder met de volgende crèche, want de tijd dringt.

De campus is verder op een paar afrikanen en ons na leeg. Aangezien het hier nu zomervakantie is, zijn de meeste Nederlanders aan het reizen, of alweer terug naar het koude kikkerlandje. Een aantal zullen we de komende tijd nog zien, maar op het moment zijn we vooral op elkaar aangewezen. Niet dat dat niet gezellig is hoor ;-).

Zaterdag zijn we gevraagd om naar Woody Cape te komen, aangezien hier een internationale kano wedstrijd zou finishen, met een heel gedoe er om heen. Als we dan even een half uurtje konden helpen ofzo, zouden we verder gewoon lekker ons gang kunnen gaan, en met een mooi strand, en een schitterende omgeving moest dat wel lukken. De weg er naar toe was al super, van bovenaf op de zee kijken, waar een dikke laag mist boven hing, waardoor je een beetje het gevoel kreeg of je op de wolken keek. Eenmaal aangekomen was het allemaal een beetje vaag, het kwam er uiteindelijk op neer dat we vooral lekker hebben gerelaxed, beetje gezwommen in het zwembad, bier getapt, en bier gedronken, uiteraard afgesloten met een braai (zoals alles hier uiteindelijk altijd neerkomt op een braai, haha). Met rode koppies (en andere lichaamsdelen), een t-shirt en een gezellige dag achter de rug zijn we rond een uur of 19.00 richting huis gegaan. Daar bleek zo'n dag toch wel vermoeiend, en het plan om nog uit te gaan s'avonds is niet meer doorgegaan.

De volgende dag weer op tijd op, want vandaag zouden we dus naar het Sibuya wildreservaat gaan. Bepakt met camera, drinken en zonnebrand vertrokken we richting het park, waar onze eigen Steve Irwin ons op stond te wachten (hij leek er niet op, maar met zo'n pakje aan moet ik toch altijd aan the crocodile hunter denken :P). Nadat we getekend hadden dat het park niet aansprakelijk was als we werden opgevreten door wilde beesten, begon de dag met een super mooie boottocht.

Alles is nog zo mooi ongerept, het water superblauw, alles groeit en doet maar zoals het wil, en geen mens beïnvloed dat. Enkel hier en daar wat lodges (waarvan we er 1 bezocht hebben), maar zelfs die zijn zo gebouwd, dat de omgeving er vrijwel niet door veranderd. Het meegebrachte drinken bleek overigens niet nodig te zijn, want bij de tocht zat een grote koelbox vol met ijskoude dranken, zoveel als je maar wilde, ideaal! Hier bleek een vis ook in geïnteresseerd, want die sprong zo vanuit het niets de boot in! Dit leidde natuurlijk tot erg leuke taferelen in de boot, hahaha.

We waren natuurlijk al een keer naar Addo geweest, een groot wildreservaat vooral gericht op Olifanten. Hoewel dat erg leuk was, was dit nog vele malen beter. Na de boottocht stapten we over op zo'n safari voertuig (omgebouwde land rover, met genoeg plek voor 10 man achterin in de open lucht). Bij het stukje van de boot tot de wagen moesten we wel goed uitkijken, want het kon zomaar gebeuren dat er daar al neushoorns rondliepen, en die wil je niet zo opeens tegenkomen. Daar kwamen we op de terugweg achter. Toen lagen ze niet ver van de auto vandaan, als je goed kijkt op de foto waar ik op sta, zie je ze in de verte liggen.

Toen de auto nog niet eens gestart was, keek ik om en verrek, daar stonden de eerste zebra's al in de verte! Beloofde veel goeds, en het werd ook erg goed. Blijf je bij Addo nog op geasfalteerde wegen (of grindweggetjes) rijden, hier rijd de chauffeur gewoon waar hij heen wil rijden. Staan er ergens beesten, maar is er geen weg, dan maakt hij gewoon een weg, hup overal doorheen! Erg gaaf om zo door het Afrikaanse landschap te crossen. Al gauw kwam de eerste neushoorn tevoorschijn, en er zouden nog vele beesten volgen. Zebra's, giraffen, Gnoes (hier wildebeest genoemd), en nog allerlei andere beesten. Fantastisch om het allemaal zo dichtbij, in het wild te zien. Ik wil eigenlijk zoiets ook nog welleens s'nachts of s'ochtends vroeg doen, zodat je nog meer andere beesten ziet. Overdag zijn beesten als leeuwen bijvoorbeeld bijna niet te vinden.

Onderweg nog gestopt op een fantastische plek, met uitzicht over de rivier, en een groot deel van het gebied, met de nodige snacks en drankjes natuurlijk. Al met al werd het een fantastische dag in het Sibuya Game Reserve.

Eenmaal terug in Port Alfred hebben we het zwembad hier bij het huis maar eens uitgeprobeerd, en dat is zeer goed bevallen. 27 graden, volle zon, op het luchtbed in het zwembad, muziekje erbij, heerlijk. Hoe was het weer in Nederland ook al weer? ;-).

Om af te sluiten nog even een paar cijfertjes over m'n verblijf tot nu toe:
Ik zit hier nu 33 dagen, in die 33 dagen heb ik ruim 1400 foto's gemaakt. Tot nu toe heb ik 9 verhalen online gezet, die in totaal zo'n 1300 keer gelezen zijn en waarop 79 reacties zijn geplaatst (waarvoor dank, blijft erg leuk!). De gemiddelde temperatuur blijft rond de 25 graden schommelen, m'n gewicht schommelt vooral omhoog, net als mijn enthousiasme over dit fantastische land. Kortom, ik vermaak me hier prima!

Ten slotte nog even bedankt voor iedereen die geld heeft gestort voor de roei club, waar ik in mijn vorige bericht om had gevraagd. Er is tot nu toe al een erg mooi bedrag bij elkaar binnen gekomen, en er mag natuurlijk altijd nog meer bij ;-).

Tot het volgende verhaal maar weer!